vrijdag 19 oktober 2012

Geachte heer De Wever, beste Bart,

Mag ik u om te beginnen feliciteren met uw riante verkiezingsoverwinning van afgelopen zondag en de verovering van het Antwerpse stadhuis, inmiddels, na maanden berichtgeving over de navelstaarderij in de havenstad wel bij iedereen bekend als "'t schoon verdiep"? Niet dat ik dit met volle goesting doe, maar beleefdheid is iets wat ik hoog in het vaandel draag.

Het is nu al enkele dagen geleden dat u de raid op het stadhuis welhaast letterlijk beëindigde, met een echte mars door Antwerpen als kers op de taart. "Het geklak van laarzen weergalmde terug door de straten", gnurfde de linkse intelligentsia. Nazi-vergelijkingen, ze worden te pas en te onpas gebruikt als argumenten even moeilijk te vinden zijn. Toch had u zelf enigszins in de hand gewerkt dat die vergelijkingen zouden worden gemaakt, door eerder op de avond, in zaal De Zuiderkroon, ongemeen en onverwacht agressief te roepen dat uw partij "de grootste van 't stad" was. Met Liesbeth Homans als een soort Eva Braun naast u.

Wellicht was die onverwachte uithaal een explosie van opgekropte stress, frustratie, ergernis vanwege het constante gevecht van één tegen allen, vermoeidheid ook en dan nog dat verrekte dieet. Het is u vergeven. En later gaf u ook toe dat de slinger misschien te zeer is doorgeslagen naar een verzuurde Bart. Misschien is een lachsessie op tijd en stond op 't schoon verdiep geen overbodige luxe. Vergeet dan zeker Eva Homans niet uit te nodigen. Enige joligheid zou haar imago deugd doen, zodat ook zij minder zuur voor de dag komt. Of kunnen die mondhoeken gewoon niet (meer) naar boven?

Ook de arrogantie die u uitstraalde tijdens het debat op verkiezingsavond, ook dat is nieuw. Maar wellicht was dit niet meer dan menselijk, voor iemand die tussenin door een uitzinnige menigte vergezeld was op zijn tocht door Antwerpen, om vervolgens als een messias te worden onthaald op het stadhuis en te worden toegejuicht bij een verschijning op het balkon, als de paus in zijn beste dagen. Habemus majorum!

Uw "état de grace", mijnheer De Wever, is voorlopig nog zo immens, dat alles wordt vergeven, ook dat u live in het tv-journaal en in prime time een onwetende geluidstechnicus uitscheldt voor "fucking idioot" (want dat zei u wel degelijk). Dit leidde natuurlijk tot hoongelach op sociale media waar links de boventoon voert. Maar uw ruime achterban nam het daar al snel voor u op. "Hij zegt gewoon wat hij denkt", was een verbijsterende repliek. Ik weet dat u niet achter die levenswijze staat, maar door zo overduidelijk te "zeggen wat u denkt" en u niet enigszins te beheersen, geeft u wel aan uw ruime achterban het signaal dat zij ook niet echt meer op hun woorden moeten letten en draagt u ongewild bij tot een verwildering van de zeden. Iets dat niet echt in lijn is met uw "normen en waarden"-discours, zou je zo zeggen. Maar alleen als je van slechte wil bent, uiteraard...
Ach, zelfs als zou blijken dat u de voorbije jaren voor miljarden had gefraudeerd, dan nog zou de uitleg "dat het moest omwille van de Franstalige belastingregering" bij veel mensen op een instemmend geknik en een opgestoken duim worden onthaald. Enkel een ontmaskering als kinderverkrachter of moordenaar van oude vrouwtjes kan enige deuk in uw imago veroorzaken, lijkt me. En dan nog...

Maar, geachte heer De Wever, u bent vooralsnog geen kinderverkrachter of moordenaar, en een nazi bent u ook niet. Daarvoor bent u te intelligent en hebt u voldoende kennis van de geschiedenis (maar het is wel leuk om te zien of iemand iets dergelijks zou goegelen). En ik geloof ook dat u oprecht blij bent dat u zichzelf de doodgraver van het Vlaams Belang mag noemen. Al hebt u ettelijke ratten die dat zinkende schip als eerste hebben verlaten, het moet nogmaals gezegd, wel een mooi onderdak aangeboden. Eens racist, altijd racist, grondige screening of niet. Je wordt ook niet van de ene dag op de andere homo, als je anders altijd achter de vrouwtjes zat.

Nu, na de emoties van een bewogen verkiezingsdag, toch enkele vragen aan uw adres. Met deze verkiezingen hebben afdelingen van uw partij zich over heel Vlaanderen verankerd. Omdat een partij nooit zo goed de "grondstroom" in Vlaanderen had gecapteerd, zo werd vooraf al gezegd. Maar wat is dat precies, die grondstroom? Het was altijd nogal vaag, maar als ik moet afgaan op hoe uw afdelingen campagne voerden, wordt het me stilaan duidelijk. Wat zij doen, mijnheer De Wever, en ik weet niet in hoeverre dat op uw aanwijzingen is, is overal het onbehagen, het ongenoegen en de frustratie opvangen en kanaliseren. Kortom, hetgeen Vlaams Belang ook altijd deed. Een omleidingsweg door onze straat en we zien dat extra verkeer toch niet zitten? N-VA biedt een luisterend oor! Overlast van jongeren? N-VA to the rescue! "Ja, madam, 't is nogal iet hé. Nee, da kan echt nie, maar ja, da zaajn die traditionele partijen hé..." Ze luisteren, en beloven de grote oplossing en verandering, zelfs als dat niet binnen de gemeentelijke bevoegdheid ligt. Geluidsschermen om het lawaai van de autostrade weg te houden? Wij regelen dat! Terwijl het eigenlijk een Vlaamse bevoegdheid is...
Het onbehagen moet misschien worden opgevangen, maar eigenlijk doen uw afdelingen niets anders dan de mensen naar de mond praten, hun zin geven. Maar als er tien mensen iets graag willen, terwijl dit tegen het algemeen belang is, moeten die dan meteen hun zin krijgen? Helaas was dat vaak waar het bij "De vragende partij" op deredactie.be, hoe goed en democratisch ook bedoeld, op neerkwam: de ultieme inspraak, maar toch vaak gewoon uit eigenbelang. Ik ken ook wel tien mensen die een Ikea, een treinstation of misschien zelfs een luchthaven in onze landelijke gemeente willen, maar moet dat daarom ook worden beloofd? Politiek is, dacht ik, beslissingen, soms zelfs moedige beslissingen, durven nemen, voor het algemene en soms tegen het particuliere belang. Soms zijn er gewoon geen andere opties dan het verkeer om te leiden als er grote werkzaamheden worden uitgevoerd om een dorpskom aangenamer te maken. En dan moet dat kunnen worden gezegd aan de burger. Maar de N-VA wil vooral vermijden dat het ook maar één burger voor het hoofd stoot. Deze manier van aan politiek doen is niet de mijne.

Het verdere programma van de N-VA voor de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen, dat bleef voor mij grotendeels een onbekende. Er werd geschermd met begrippen als "verbondenheid", "rechten en plichten" en "verantwoordelijkheid". "Als iedereen voor eigen deur veegt, is de hele straat schoon" klonk het dan, rechtstreeks gepikt van de Bond zonder naam. Er werden projecten voorgesteld om met buurten samen het sluikstorten aan te pakken, eventueel met behulp van camera's. Kortom, de burger moet maar zelf voor zijn welzijn zorgen?
En niet dat ik tegen verbondenheid ben, allerminst, maar de verbondenheid die u predikt, gaat dat niet wat veel terug naar de jaren zestig, toen mensen zich verzamelden bij de enige bezitter van een tv in de straat om daar samen naar nonkel Bob te kijken? Het is een verbondenheid die nu, misschien helaas, niet meer bestaat, maar vooral, ze staat haaks op uw ultraliberale, hyperindividualistisch economisch beleid. Voka, uw belangrijkste souffleur van ideeën voor uw economisch beleid (een mens kan immers niet álles zelf doen), vraagt een efficiëntere gemeente qua personeel, de belasting op drijfkracht die wordt afgeschaft, een efficiënt vergunningenbeleid... Kortom, niet zozeer de mensen staan centraal, wel dat ondernemers vooral hun gang kunnen gaan zonder daarvoor te betalen en zonder teveel "regeltjes" ("u wenst een loods te plaatsen in dat bos, mijnheer, ga uw gang!").
Maar die "gewone" mensen moeten, na een (steeds langere, want oh ja, andere belangenverenigingen willen ons langer doen werken voor hetzelfde loon) werkdag, nadat ze de kinderen in bed hebben gestopt en nog wat mantelzorg voor de ouders hebben opgenomen, ook nog wel gaan zorgen dat hun buurt in orde is. "En dat samen met die van hiernaast zeker, die al om zes uur thuis is, zeker?! Den dien heeft toch veel meer tijd om van die dingen te doen?!"
Trouwens, eigenlijk raar dat slechts 60 % van de ondernemers aangaf op uw partij te stemmen. Je zou bijna gek zijn om het niet te doen, als je nauwelijks nog belastingen zou moeten betalen. Maar misschien hebben sommigen toch door dat het dan gaat zoals met de leerkracht vroeger op school die nauwelijks regels hanteerde: veruit het populairst, maar de les eindigde steevast in chaos, en eigenlijk stak je er niks van op.

Geachte heer De Wever, beste Bart, uw partij is democratisch verkozen, we moeten ons daar dus bij neerleggen. Wat de beloofde verandering precies inhoudt, dat zullen we moeten ervaren. Liefst, of misschien liefst niet, vóór 2014. Inmiddels moet u een stad besturen. Draag er zorg voor, ik heb er ettelijke goede vrienden wonen.
Bart, hopelijk wordt Antwerpen niet de stad van Arrogantie of Agressie, maar blijft ze van Allen. Anders smijt ik u persoonlijk met uw klikken en klakken van uw pauselijk balkon af.

3 opmerkingen: